Olej z lnianki

Wytłaczany z nasion lnicznika siewnego olej zajmuje drugie miejsce (zaraz po oleju lnianym) wśród olejów z wysoką zawartością kwasów omega 3. Charakteryzuje się jednak dłuższą datą przydatności do spożycia – dzieje się tak ze względu na wysoką zawartość naturalnej witaminy E (74,3 mg / 100 g) oraz związków fenolowych - obie te substancje wpływają na przedłużenie trwałości oleju rydzowego do 5-6 miesięcy.

Lnicznik siewny to roślina o wielu nazwach, najpopularniejsze z nich to: lnianka i rydz, ale spotkać można także takie określenia jak: rydzyk, ryżyk, lennica czy judra. Olej z lnianki posiada długą tradycję na polskich stołach i teraz - po okresie zapomnienia spowodowanym wyparciem przez rzepak - ponownie wraca do łask. Nic w tym dziwnego ponieważ olej rydzowy to bogactwo antyutleniaczy, substancji odżywczych oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych. Poza witaminą E zawiera w swoim składzie również witaminę A, witaminy z grupy B oraz mikro i makroelementy oraz lecytyny. Jedna 10 g łyżka tego oleju pokrywa 62% dziennego zalecanego spożycia tej witaminy, dla osoby dorosłej.

Do prozdrowotnych właściwości oleju z lnianki zalicza się:

• wspomaganie gojenia się ran, odleżyn, oparzeń i owrzodzeń;
• zmniejszanie objawów atopowego zapalenia skóry;
• pobudzanie wydzielania żółci;
• działanie ochronne na: wątrobę, serce, naczynia krwionośne, trzustkę, jelita i nerki;
• opóźnianie procesów starzenia się tkanek;
• pozytywny wpływ na wzrok;
• regulację poziomu lipidów i cholesterolu we krwi normalizację poziomu cukru we krwi;
• łagodzenie objawów artretyzmu i reumatyzmu;
• działanie antyalergiczne;
• pozytywny wpływ na układ nerwowy (poprawia pamięć i koncentrację);
• poprawę odporności;
• właściwości przeciwzapalne;
• wspomaganie układu krążenia poprzez wzmacnianie ścian naczyń krwionośnych, ochronę czerwonych krwinek przed przedwczesnym rozpadem, oraz tworzeniem się zakrzepów;
• stosowany zewnętrznie wykazuje silne właściwości przeciwzapalne i pielęgnacyjne.

Olej z lnianki posiada charakterystyczny, lekko orzechowy smak – w moim subiektywnym odczuciu mieści się pomiędzy pomiędzy smakiem oleju lnianego, a rzepakowego. Nadaje się wyłącznie do dań na zimno (sałatek, surówek, twarogu, śledzi). Po otwarciu należy przechowywać go w lodówce.
Dawka lecznicza (wg Dr. Różańskiego) to 5 - 10 g 2 razy dziennie, najlepiej przed jedzeniem.